Englische Sprache

English: English language

Artikel über d änglischi Sprooch
Änglischi Sprooch
Struktur
Phonologi Wortschatz
Dialäkt
Traditionelli Dialäkt

Änglisch (English)
Ussprooch (IPA):	[ˈɪŋglɪʃ]
Verbreitig:	lueg im Artikel
Sprecher:	308–380 Millione Muettersprochler 199–600 Millione Zweitsprochler
Linguistischi Klassifikation:	Indogermanisch Germanisch Weschtgermanisch Anglofriesisch Neuänglisch
Schriftsyschtem:	Latiinischs Alphabet
Offizieller Status
Amtssprooch vo:	53 Länder
Sproochchürzel
ISO 639-1	en
ISO 639-2	eng
ISO 639-3	eng
SIL	ENG
D änglischsproochigi Wält

Di änglischi Sprooch (änglisch: English) isch e Sprooch, wo us England kunnt, un hüt als Muettersprooch unter andrem z Großbritannie, Nordamerika, Südafrika, Irland, Auschtralie und Neuseeland gschwätzt wird.

Si isch eini vo de Sprooche mit de meischt Muettersprööchler uf de Wält, un di Sprooch wo am meischte als Zweitsprooch gredt wird. S Änglisch wird i vile Länder als erschti Fremdsprooch i de Schuele gleert, si isch au di offiziell Sprooch vo de meischte internationale Organisatione un d meischt verbreiteti Sprooch i der internationale Kommunikation un i der Wüsseschaft. S Änglisch gilt als Wältsprooch.

D Sprooch ghört zu de germanische Sprooche, und zwor zält si wie s Holländische und au s Dütsche zu dr Westgermanische Gruppe. Dr änglisch Wortschatz hät allerdings vill Lehnwörter uss andri Sprooche überno, vorallem ussem Französische, Latiinische un Griechische.

Mer deilt d Gschicht vum Änglische in vier Periode y: s Altänglisch, vo dr Bsiidlig vo England durch d Angelsaggse bis zirka zur Erobrig durch d Normanne (500–1100), s Mittelänglisch, bis zum Früenaiänglische Vokalwandel (1100–1500), s Früenaiänglisch (1500–1650), un s Naiänglisch.